ΓΕΝΙΚΟ ΛΥΚΕΙΟ ΞΥΛΟΚΑΣΤΡΟΥ ΚΡΙΤΗΡΙΟ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ ΣΤΗ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ ΤΑΞΗ Γ_ΙΩΑΝΝΑ ΔΡΥ ΜΑ, ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ

ΓΕΝΙΚΟ ΛΥΚΕΙΟ  ΞΥΛΟΚΑΣΤΡΟΥ

ΚΡΙΤΗΡΙΟ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ  ΣΤΗ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ

ΤΑΞΗ Γ

ΚΕΙΜΕΝΟ   1

Εμείς, οι αρχαίοι και η αμφιθυμία[1]

Διασκευασμένο άρθρο του Παντελή Μπουκάλα

 «Εμείς και οι αρχαίοι». Εμείς και μια κληρονομιά που μας βαραίνει μέχρι συνθλίψεως και μας πείθει είτε πως δεν μπορούμε να πράξουμε τίποτε το καλό και το άξιο, αφού «αυτοί τα είπαν και τα έπραξαν όλα, κι όλα θαυμάσια», είτε πως δεν οφείλουμε να πράξουμε τίποτε, εφόσον έχουμε στη κατοχή μας μια προίκα αμύθητη για να συντηρεί τη μακαριότητά μας. «Εμείς και οι αρχαίοι»... Διχασμένο το βλέμμα μας, διχασμένα και τα αισθήματα, κι οι σκέψεις βραχυκυκλωμένες. Τους αγαπάμε αλλά η αγάπη μας όλο και πιο σπάνια ωριμάζει μέσα στη γνώση.

Κι αν μετρήσει κανείς πόσοι είναι οι ωμοί έμποροι αυτής της αγάπης, καθώς και οι παραχαράκτες της· αν μετρήσει πόσες φορές η «ευγενής καταγωγή» έγινε άθλιο ιδεολόγημα στο άναρθρο στόμα και στα βίαια χέρια αυταρχικότατων, αντιδημοκρατικών καθεστώτων· αν μετρήσει πόσα ανομήματα και υπερβολές αθωώνουμε με το άλλοθι των γονιδίων· αν μετρήσει πόσες εκδοχές του εθνικισμού στρέβλωσαν και στραγγάλισαν τον αρχαίο λόγο, φτάνει για να σκεφτεί και να πιστέψει ότι ο πλούτος που μας κληρώθηκε δεν είναι πάντοτε μόνο ευλογία αλλά και κατάρα.

Την αμφιθυμία αυτή τη μοιράζεται η κοινωνία και η πολιτεία. Κηρύσσουμε επί παραδείγματι ιερούς πολέμους για την επιστροφή των μαρμάρων που σύλησε ο Έλγιν, εμείς οι ίδιοι ωστόσο παρατάμε αφρούρητους και ακαλλώπιστους τους αρχαιολογικούς χώρους (ας μην το λησμονούμε, ακόμη και η Ακρόπολη απειλήθηκε από θερινή πυρκαγιά, ενώ στο Μιλένιουμ την καταντήσαμε θλιβερό φόντο των πυροτεχνημάτων). Μήπως δεν ανεβάσαμε και στην Πνύκα τόνους μηχανήματα για να δώσει η ματαιοδοξία τις συναυλίες της, παρότι θα μπορούσε να τις στήσει σε πενήντα άλλα μέρη της Αθήνας; Μήπως δεν ανεβαίνουμε με τις κουρσάρες μας σχεδόν ως πάνω την Ακρόπολη κι ως μέσα στο Ηρώδειο, μιας και η μεγαλειότητά μας δεν μπορεί να υπολείπεται σε καβαλαραίικη επιμονή από τους Κολοκοτρωναίους; Ή μήπως επιτρέπουμε στο Αρχαιολογικό Συμβούλιο να μοιράζει τις άδειες παραστάσεων στα αρχαία θέατρα με μοναδικό κριτήριο την πραγματική τους κατάσταση και όχι την παρεμβατική ικανότητα των «χορηγών»;

Με ιδεολογικοποιημένη μονοτονία, εξάγουμε το μεγαλείο της αρχαιότητας και στηρίζουμε στη φήμη της τα σχέδιά μας για να προσελκύσουμε τουρίστες, κι άλλους τουρίστες· θεωρούμε όμως αδιανόητο και απολίτιστο το δικαίωμα των ξένων να διαμαρτύρονται με επιστολές στις εφημερίδες της πατρίδας τους για την κατάντια της τουαλέτας στην Επίδαυρο ή στο Αρχαιολογικό Μουσείο της Αθήνας, γι' αυτό και ξεσπαθώνουμε ακόμη μια φορά εναντίον των ανθελλήνων που έχουν ψωμοτύρι τις εις βάρος μας συνωμοσίες.

 

 

ΚΕΙΜΕΝΟ 2

 

[2] 

ΚΕΙΜΕΝΟ 3 

Αρχαίο θέατρο

Όταν, κατά το μεσημέρι, βρέθηκε στο κέντρο του αρχαίου θεάτρου, νέος Έλληνας αυτός, ανύποπτος, ωστόσο ωραίος όπως εκείνοι, έβαλε μια κραυγή (όχι θαυμασμού· το θαυμασμό δεν τον ένιωσε διόλου, κι αν τον ένιωθε σίγουρα δε θα τον εκδήλωνε), μια απλή κραυγή ίσως απ' την αδάμαστη χαρά της νεότητάς του ή για να δοκιμάσει την ηχητική τού χώρου. Απέναντι, πάνω απ' τα κάθετα βουνά, η ηχώ αποκρίθηκε – η ελληνική ηχώ που δε μιμείται ούτε επαναλαμβάνει μα συνεχίζει απλώς σ' ένα ύψος απροσμέτρητο την αιώνια ιαχή* του διθυράμβου*. Ανθολογία Γιάννη Ρίτσου, επιλογή Χρύσα Προκοπάκη, Κέδρος

ΑΣΚΗΣΕΙΣ

ΘΕΜΑ Α

Να αποδώσετε περιληπτικά σε 60-70 λέξεις την άποψη που εκφράζεται στο             Κείμενο 1  για τη στάση των Νεοελλήνων απέναντι στα αρχαία μνημεία.  

ΜΟΝΑΔΕΣ 15

ΘΕΜΑ Β

1.     Ποιο είναι το θέμα του Κειμένου 2 και πώς σχετίζεται με το Κείμενο 1;  

                                                                                  ΜΟΝΑΔΕΣ 15

 

2.     Ποια είναι η πρόθεση του συντάκτη στην 3^η παράγραφο του Κειμένου 1 και με ποιους τρόπους την επιτυγχάνει; ΜΟΝΑΔΕΣ 15

 

3.     α) Να αντικαταστήσετε τις υπογραμμισμένες λόγιες λέξεις του Κειμένου 1, με συνώνυμες λέξεις που ταιριάζουν σε λαϊκότερο ύφος.  ΜΟΝΑΔΕΣ 5

 

β) Να επισημάνετε δύο σημεία  του Κειμένου 1 με ειρωνική χροιά και να 

 και να εξηγήσετε τι επιδιώκει με τη χρήση της ο συγγραφέας σε κάθε

 περίπτωση. ΜΟΝΑΔΕΣ 5

 

ΘΕΜΑ Γ

 

Ποιο είναι το θέμα του ποιήματος; Να το σχολιάσετε λαμβάνοντας υπόψη τουλάχιστον τρεις κειμενικούς δείκτες.  Ποια η δική σας σχέση με τα αρχαία μνημεία;  ΜΟΝΑΔΕΣ 15

 

 

ΘΕΜΑ Δ

 

 Στα κείμενα που σας δόθηκαν σχολιάζεται η σημασία των μνημείων και η σχέση των ελληνικής κοινωνία με αυτά. Σε ημερίδα που διοργανώνεται από το σχολείο για την αξία της πολιτιστικής κληρονομιάς, αναφέρεστε στους παράγοντες στους οποίους οφείλεται η έλλειψη ουσιαστικού ενδιαφέροντος απέναντι στα μνημεία και προτείνετε  τρόπους με τους οποίους, ιδιαίτερα οι νέοι, μπορούν να αποκτήσουν βιωματική σχέση με αυτά.  ΜΟΝΑΔΕΣ 30

Ιωάννα Δρυ ΜΑ, Φιλόλογος

 

---

[1] αμφιθυμία  η συνύπαρξη δύο αντίθετων, αντικρουόμενων συναισθημάτων, την ίδια στιγμή , για το ίδιο θέμα

 

[2] ιαχή: κραυγή *διθύραμβος: είδος ενθουσιαστικού ποιήματος προς τιμή του Διονύσου, λυρικό-ορχηστρικό τραγούδι